Epeydim buralarda yoktum.Çünkü ben artık bir anneyim.On altı ekimde oğlumu sonunda kucağıma aldım.İlk günler biraz zordu tabii.Şimdi yeni yeni anneliğe ve bebeğe adapte olabiliyorum.Hatta ilk baş başa kaldığımız gün ben ne yapıcam şimdi bu bebekle diye kara kara düşündüm ama allahtan süt derdimiz yokta yemeği hep hazır :) Çok tatlı burnu bana benzeyen esmer bir oğlum var.Lakin birşeyi itiraf etmeliyim ki geceleri bebek bakmak çok zormuş :) Doğum hikayemi de daha müsait bir zamanda uzun uzun yazmak istiyorum.Son olarak birde foto ekleyip yazımı bitiriyorum.Görüşmek üzere.
0 yorum:
Yorum Gönder